ΑΙΘΙΟΠΙΑ
Ο Γκούντα (Gunta) ήταν ένας ακόμα κήρυκας από την Γουωλάιτα που το θάρρος και η εμπιστοσύνη του στον Θεό, του επέτρεψαν να φυτέψει το σπόρο του ευαγγελίου σε μία δύσκολη περιοχή. Τον Γκούντα τον βάραινε έντονα η ευθύνη για τους Αρούσσι και πρόθυμα συνενώθηκε στην προσπάθεια για την προσέγγισή τους. Δυστυχώς ο Γκούντα είχε ένα σοβαρό πρόβλημα με την ακοή του μα και η όρασή του ήταν αδύναμη. Οι πρεσβύτεροι των εκκλησιών της Γουωλάιτας είχαν σοβαρές αμφιβολίες για την καταλληλόλητά του σαν κήρυκα. Αλλά ο Γκούντα τους ικέτεψε τόσο επίμονα που στο τέλος έδωσαν τη συγκατάθεσή τους και πήγε.
Η ευκαιρία για τον Γκούντα παρουσιάστηκε όταν ένας άνδρας των Αρούσσι ταξίδεψε σε μια κλινική της SIM για ιατρική περίθαλψη και κάλεσε τους ιεραπόστολους να έλθουν για να διδάξουν γραφή κι ανάγνωση στην περιοχή του.
Οι ιεραπόστολοι δε μπορούσαν να πάνε, αλλά ο Γκούντα κι ένας άλλος κήρυκας προσφέρθηκαν πρόθυμα.
Πρώτα έκαναν ένα εξερευνητικό ταξίδι. Φθάνοντας εκεί, κατάλαβαν αμέσως ότι υπήρχε μια ατμόσφαιρα εχθρότητας. Οι μισοί χωρικοί ήταν πρόθυμοι να τους δεχτούν, οι άλλοι μισοί ήταν απόλυτα αρνητικοί. Ο άνδρας που τους είχε καλέσει ήταν πολύ στενοχωρημένος.
Ο Γκούντα κι ο φίλος του κατάλαβαν το γιατί. Εδώ ήταν η Σιγκέλλαϊ, ο τόπος όπου οι ιεραπόστολοι Ντέβερς κι ο Μίτσελ είχαν σκοτωθεί χρόνια πριν. Σίγουρα οι πιο ηλικιωμένοι θυμόντουσαν το γεγονός και ... φοβόντουσαν αντίποινα.
Με εμπιστοσύνη στον Θεό ο Γκούντα είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι εχθρικοί αλλά παρόλα αυτά αισθάνομαι ένα βάρος ευθύνης από τον Κύριο να μείνω εδώ και να τους αγαπήσω για χάρη του Χριστού».
Ο Γκούντα έμεινε κι οι άνθρωποι άκουσαν. Μερικοί ήρθαν στον Χριστό.
******
Η πρώτη εκκλησία των Αρούσσσι
Όπως κι άλλοι κήρυκες, ο Λέμμα επέμεινε παρόλες τις δυσκολίες. Τελικά ο σπόρος που είχε σπείρει άρχισε να βλαστάνει. Μερικοί νέοι από το χωριό του Λέμμα πήραν θάρρος κι άρχισαν να πηγαίνουν στο σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης ενός ιεραποστολικού σταθμού. Εκεί αρκετοί απ’ αυτούς οδηγήθηκαν στον Χριστό.
Όχι πολύ αργότερα, σ’ ένα μέρος που λεγόταν Μαγκντούλλα, όπου οι άνθρωποι ήταν φανατικοί Μουσουλμάνοι, δεκαοχτώ πίστεψαν και βαφτίστηκαν σχηματίζοντας έτσι την πρώτη εκκλησία του Ιησού Χριστού ανάμεσα στους Αρούσσι. Το αποφασιστικό βήμα είχε γίνει.
Το Αρούσσι δε μοιάζει με τη Γουωλάιτα όπου ανιμιστικοί λαοί επέτρεψαν στον Χριστό κατά χιλιάδες. Το Αρούσσι είναι ένα σκληρό, άγονο έδαφος, προπύργιο του Ισλάμ. Παρόλα αυτά, με την άφοβη μαρτυρία ανθρώπων όπως ο Γκούντα, ο Κετάλι, ο Τέμπερα κι ο Λέμμα, μικρές εκκλησίες είναι τώρα σκορπισμένες σ’ όλη αυτή την όμοια με έρημο χώρα.
Το ακατόρθωτο είχε επιτευχθεί.
Από το βιβλίο του R.J. Davis, «Ο Ανεμος του Θεού» , σελ. 92-3.
