Μια φωνή είπε, «Σκαρφάλωσε». Και αυτός είπε, «Πώς να σκαρφαλώσω; Τα βουνά είναι τόσο απόκρημνα που δεν μπορώ να σκαρφαλώσω».
Η φωνή είπε, «Σκαρφάλωσε ή πέθανε».
Κι αυτός είπε, «Μα πώς; Δεν βλέπω δρόμο να ανεβώ αυτές τις απότομες πλαγιές. Αυτό που ζητείται από μένα είναι πολύ δύσκολο για μένα».
Η φωνή είπε, «Σκαρφάλωσε ή πέθανε, η ψυχή σου και το σώμα σου, ο νους σου και το πνεύμα σου. Δεν υπάρχει δεύτερη επιλογή για oποιοδήποτε γιο ανθρώπου. Σκαρφάλωσε ή πέθανε».
Τότε θυμήθηκε ότι είχε διαβάσει στα βιβλία των πιο γενναίων ορειβατών στα όρη της γης, ότι κάποιες φορές στα βουνά είχαν συναίσθηση της Παρουσίας ενός Συντρόφου που δεν ανήκε στην επίγεια ομάδα ορειβατών. Πόσο πιο σίγουρη ήταν η Παρουσία του Οδηγού του καθώς σκαρφάλωνε στους υψηλούς τόπους του πνεύματος.
Και θυμήθηκε μια φράση στο Βιβλίο των Ορειβατών που τον εμψύχωσε και του έλεγε ότι δημιουργήθηκε να περπατάει σε επικίνδυνους τόπους, όχι στα εύκολα επίπεδα της ζωής.
H ψυχή μου είναι πάντα σε κίνδυνο. Αυτή η απόφαση που έπρεπε να παρθεί, αυτό το σκληρό έργο που θα δοκίμαζε το ηθικό ανάστημα του, αυτό το καθήκον που έπρεπε να εκτελεσθεί, αυτή η μομφή που πρέπει να γίνει δεκτή χωρίς αυτοάμυνα ή μνησικακία – όλα αυτά είναι κομμάτι της καθημερινότητας για τον αληθινό ορειβάτη.
«Μη ευφραίνεσαι εχθρέ μου﮲ αν και έπεσα, θα σηκωθώ, αν και κάθισα μέσα στο σκοτάδι, ο Κύριος θα είναι για μένα φως. Θα περπατάω στη δύναμη του Κυρίου του Θεού μου». Και του ήρθαν του ορειβάτη και άλλα λόγια που του έδωσαν νέα ζωή: «Όταν έλεγα, γλίστρησε το πόδι μου, το έλεός Σου, Κύριε, με βοηθούσε. Kάνει τα πόδια μου σαν των ελαφιών, και με στήνει επάνω στους ψηλούς τόπους μου. Πλάτυνες τα βήματά μου, από κάτω μου, και τα πόδια μου δεν κλονίστηκαν. Και με περιέζωσες με δύναμη για πόλεμο. Yποστήριζέ με, και θα σωθώ».
Και είπε, «Θα σκαρφαλώσω».
- Amy Carmichael (Figures of the True)
