Tον Ιούλιο, ένας Τσέχος εργάτης που πέρασε πάνω από ένα χρόνο σε φυλακή του Σουδάν, είπε ότι θεωρούσε «προνόμιο» την εμπειρία του γιατί του έδωσε τη δυνατότητα να μοιραστεί την Χριστιανική του πίστη με άλλους φυλακισμένους.
O Πέτερ Γιάσεκ επαινούσε επίσης τη «πολύ θαρραλέα» χριστιανική μειονότητα της χώρας. Είπε ότι δυο Σουδανέζοι Χριστιανοί που συνελήφθησαν λίγες μέρες μετά από εκείνον, έχουν επανεγκατασταθεί στις ΗΠΑ ύστερα από την αποφυλάκισή τους το Μάη του 2017. Ένας τρίτος αφέθηκε ελεύθερος και μένει στο Σουδάν.
Προσέθεσε ότι ο πιο βάρβαρος από τους συγκρατούμενούς του ήταν μέλος του Ισλαμικού Κράτους που πήγαινε σε σχολείο στο Λονδίνο.
Ο αδ. Γιάσεκ κατηγορήθηκε για κατασκοπεία και φυλακίστηκε για 445 μέρες. Θα μπορούσε να είχε καταδικαστεί σε θάνατο ή σε 24χρόνια φυλάκιση. Δυο Σουδανέζοι Χριστιανοί, o Aμπντουλμάουλα, ένας πρώην Μουσουλμάνος που μετέφραζε γι’ αυτόν και ένας εργάτης του Κυρίου, ο Ταούρ, που τον βοηθούσε, καταδικάστηκαν σε 12ετή φυλάκιση. Ένας δεύτερος εργάτης, ο Κίουα Σαμάλ, κρατήθηκε στην ίδια φυλακή για 9 μήνες. Οι δυο πνευματικοί εργάτες ανήκουν στην Σουδανέζικη Εκκλησία του Χριστού.
O Γιάσεκ φυλακίστηκε σε 5 διαφορετικές τοποθεσίες, και πέρασε δυο εκτεταμένες περιόδους σε απομόνωση.
Την πρώτη φορά έμεινε ενάμιση μήνα σε απομόνωση σε ένα κελί στο οποίο εκτόξευαν σποραδικά κρύο αέρα. Εντούτοις, είπε ότι «είχε θαυμάσια αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Περπατούσα πάνω κάτω, προσευχόμενος και ψάλλοντας». Η δεύτερη περίοδος απομόνωσης κράτησε τρεις μήνες, και του έδωσαν μια Αγία Γραφή. Σε τρεις μήνες τη διάβασε ολόκληρη, στεκόμενος κοντά στο παράθυρο για να τη διαβάσει με το φως της ημέρας. Άρχισε να γράφει τις σκέψεις του για όσα διάβαζε.
Θα πει αργότερα ότι αυτή η εμπειρία τον ετοίμασε για τους έξι μήνες με κηρύγματα στη προτελευταία φυλακή. Επρόκειτο για ένα τεράστιο συγκρότημα που κρατούσε μέχρι 10.000 έγκλειστους. Εκεί συνάντησε πάλι τον Ταούρ, το Σαμάλ και τον Αμπντουμάουλα. Οι δυο εργάτες του Κυρίου κήρυτταν στην εκκλησάκι της φυλακής που είχε τις διαστάσεις ενός κελιού με 75 κρεβάτια. «Αρχικά μαζεύονταν 25-30 άτομα, αλλά οι αριθμοί αυξήθηκαν,» είπε. «Κάναμε συνάξεις 5 φορές τη βδομάδα. Τη παραμονή των Χριστουγέννων μαζεύτηκαν 200 άτομα. Ανήμερα Χριστούγεννα, είχαμε πάνω από 300 άτομα, συμπεριλαμβανομένων και των θανατοποινιτών. Πολλοί απ’ αυτούς έγιναν του Χριστού. Μια εικοσαριά από την πτέρυγα των θανατοποινιτών έγιναν γνήσιοι Χριστιανοί πριν εκτελεσθούν».
«Δεν θα θεωρούσα τον εαυτό μου θαρραλέο ή δυνατό,» συνέχισε. Είχα σχεδόν εξαντλήσει τις σωματικές και τις ψυχικές μου δυνάμεις, και έχω το προνόμιο να πω με τον Απόστολο Παύλο, «Όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός».
«Ακόμα κι όταν ήμουν με τους Ισλαμιστές στην πρώτη φυλακή, μου δινόταν η δυνατότητα να μοιράζομαι το ευαγγέλιο».
Χαρακτήρισε τους Σουδανούς πιστούς ως «πολύ θαρραλέους». Όταν έγινε η δίκη των τεσσάρων Χριστιανών, αδελφοί ήρθαν από το Όρη Νούμπα, ταξίδι αρκετών ημερών, για να υποστηρίξουν προσωπικά τους εργάτες.
EVANGELICALS NOW
