Η εξωστρεφής, εκδηλωτική Πρίσκιλλα αποδείχθηκε να είναι ειδική ευλογία. Μόλις έρχονταν οι πρώτοι ασθενείς, βγήκε έξω σέρνοντας τα πόδια της και τους έλεγε ότι η κλινική άνοιγε στις 8. Θα μπορούσαν να πάνε αλλού για να περιμένουν ή αν προτιμούσαν θα μπορούσαν να μείνουν εκεί για να ακούσουν για τον Έναν Αληθινό Θεό και τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό. Η Πρίσκιλλα είχε ένα πολύ απλό γραμμόφωνο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούσαν να ακούν το ευαγγέλιο στη γλώσσα τους. Ήταν πάντα πρόθυμη να απαντάει σε ερωτήσεις ή να ψάλλει νεπαλέζικους ύμνους – πάντα παράφωνα! Έδινε τη μαρτυρία της ακούραστα και ο Θεός της χάρισε καρπούς. Hξερε ότι θα μπορούσε να μπλέξει άσχημα με τις Αρχές και δεν τηv ένοιαζε. Eξακολούθησε να υπηρετεί στο Baglung για πολλά χρόνια και έπαιζε ενεργό ρόλο στις καθημερινές συνάξεις στη Κλινική, καθώς και στην υμνωδία την Κυριακή το βράδυ. Άγγιξε αμέτρητες ζωές. Τα περισσότερα θα τα μάθουμε μόνο στον ουρανό.
Η Τζην Ράντον θυμάται:
«Η Πρίσκιλλα ήταν θαυμάσια. Μια γυναίκα πέθαινε από καρκίνο. Eλπίδες δεν υπήρχαν. Η Πρίσκιλλα της μίλησε για τον Ιησού. Σιγά-σιγά το σκοτεινό της πρόσωπο άρχισε να λάμπει – με το φως του Αγίου Πνεύματος – καθώς άρχισε να καταλαβαίνει. Μια μέρα είπε στην Πρίσκιλλα ότι έπρεπε να πάει στο σπίτι της, καθώς οι συγχωριανοί της δεν είχαν ακούσει για το Ζωντανό Θεό. Μερικούς μήνες αργότερα μας κάλεσαν να πάμε στο χωριό. Δεν επιτρέπεται σε Νεπαλέζο να πεθαίνει σε σπίτι, και ήταν ξαπλωμένη στη βρωμιά ενός υπόστεγου βουβαλιών. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε να την ανακουφίσουμε. Έσκυψα πάνω της και της είπα, «Έχεις ειρήνη στην καρδιά σου; Ένα όμορφο χαμόγελο άνθισε στα χείλη της και είπε καθαρά: Έχω πλήρη ειρήνη εξαιτίας του Ιησού».
ΙΝΤΕRNATIONAL NEPAL FELLOWSHIP
