Περίπου 274 μέτρα από το σπίτι μου είναι ο τάφος ενός 18χρονου αλεξιπτωτιστή, που σκοτώθηκε στην περιφέρεια Χελμάντ του Αφγανιστάν.
Δεν πείστηκα ποτέ από τις δικαιολογίες που δόθηκαν για την αφγανική μας περιπέτεια, και γιατί αυτός ο νεαρός τέθηκε σε κίνδυνο από τη κυβέρνησή μας. Τώρα εγκαταλείψαμε το Αφγανιστάν και μένουμε με την απορία υπάρχει άραγε ελπίδα για εκείνη τη χώρα;
Η ελπίδα είναι μια από τις πιο ζωτικές Βιβλικές ιδέες. Στο παγωμένο χειμώνα του 1944, ο Χιούγκο Γρυν και ο πατέρας του έκαναν ένα κερί από μαργαρίνη για να γιορτάσουν το Χάνουκα. Ο μπαμπάς του είπε, «Εσύ κι εγώ έχουμε αποδείξει ότι είναι δυνατό να ζήσει κανείς τρεις βδομάδες χωρίς φαγητό. Μια φορά ζήσαμε τρεις μέρες χωρίς νερό. Αλλά δεν μπορείς να ζήσεις ούτε για τρία λεπτά χωρίς ελπίδα!»
Ο Παύλος έγραψε: «Η αγάπη όλα τα ελπίζει». Ποια λοιπόν ελπίδα υπάρχει για το Αφγανιστάν αυτή τη στιγμή;
Υπάρχει ελπίδα για τους πρόσφυγες που κατόρθωσαν να φύγουν. Η βρετανική κυβέρνηση καλωσορίζει θερμά τους Αφγανούς. Οι Χριστιανοί συμμετέχουν με ενθουσιασμό σ’ αυτό το πρόγραμμα και όταν περάσει η πρώτη έξαψη ενθουσιασμού, θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να δείχνουμε αγάπη στους καινούργιους φίλους μας. Σε μερικές πόλεις, οι άνθρωποι των εκκλησιών είναι οι μόνοι που βοηθάνε μακροπρόθεσμα τους πρόσφυγες και τους ζητούντες άσυλο ανθρώπους. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε τους Χριστιανούς να ετοιμάζονται από τώρα για ένα καινούργιο κύμα. Έτσι, εδώ έχουμε ελπίδα.
Ελπίδα για το Ευαγγέλιο
Πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα για το ευαγγέλιο στο Αφγανιστάν, αν και μπορεί να συνοδεύεται από περισσότερο πόνο. Όταν ο Σάχης της Περσίας αντικαταστάθηκε από τον Αγιατολλάχ το 1979, υπήρχαν μόνο λίγες εκατοντάδες πιστοί στο Ιράν και αντιμετώπιζαν ένα φοβερά φονταμενταλιστικό καθεστώς. Σήμερα η Ιρανική Κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι μπορεί να υπάρχουν 117.000 Χριστιανοί που μαζεύονται κρυφά. Μερικές ιεραποστολές θέτουν τον αριθμό πιο κοντά στο 300.000. Και πρόκειται για μια χώρα όπου ο προσηλυτισμός είναι παράνομος.
Καθώς η εκδοχή του Ισλάμ των Ταλιμπάν αρχίζει να επιδρά, υπάρχει ελπίδα ότι οι άνθρωποι θα απογοητευτούν και θα δούμε ψυχές να στρέφονται ήσυχα και σιωπηλά στον Χριστό. Είναι ένας λόγος να ελπίζουμε, ένα θέμα προσευχής για τα επόμενα χρόνια.
Σαούλ
Κάποτε υπήρχε ένας άνδρας που λεγόταν Σαούλ. Όπως οι Ταλιμπάν, ο Σαούλ πίστευε σ’ ένα βιβλίο. Το έλεγε «Ο Νόμος», και τον έκανε βίαιο και αδιάλλακτο. Τον συναντάμε για πρώτη φορά όταν μάζευε τους οπαδούς του Χριστού για να φυλακιστούν και να εκτελεστούν. Τότε ο Σαούλ συνάντησε τον ίδιο τον Χριστό και το ευαγγέλιο τον άλλαξε. Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό. «Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας. Δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος. Δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό,» έγραψε, «επειδή, όλοι εσείς είστε ένα στον Ιησού Χριστό».
Πάνω απ’ όλα, αυτό το ευαγγέλιο είναι η ελπίδα για το Αφγανιστάν.
Η Δυτική ύβρις
Aλλά σίγουρα δεν υπάρχει ελπίδα για την ύβρη της Δύσης, την υπέρμετρη αλαζονεία που μας έστειλε στο Αφγανιστάν κατ’ αρχάς. Αγνοώντας τις βρετανικές αποτυχίες του 1852, του 1880, του 1919, και εκείνη των Ρώσων του 1991, κυβερνήσεις και σχεδιαστές νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να εισβάλουν δραματικά και πομπωδώς, να οικοδομήσουν το κράτος και να φύγουν.
«Η ιστορία επαναλαμβάνεται», έγραψε ο Χριστιανός ποιητής, ο Steve Turner. «Το κάνει αναγκαστικά, κανένας δεν ακούει». Ίσως αυτή τη φορά θα ακούσουμε. Τουλάχιστον, υπάρχει αυτή η ελπίδα.
- DaveBurke
EVANGELICALSNOW: Οκτώβριος 2021
