Mνήμες

 

Θα γυρίσω στερνά

Τις παράγκες μιά-μιά

Στη Παλιά Δραπετσώνα

Με τη «θεία» ξανά

Στη παλιά γειτονιά

Στ’ αλησμόνητα χρόνια.

              ~.~

 Ο Ιάκωβος πιά

Μεστωμένη γενιά

Πήρε τ’ άγιο το πόστο

Πόρτα-πόρτα αργά

Παγωμένη νυχτιά

Φυλλαράκια από διόσμο.

                   ~.~

 Πλημμυρίδου, Μαριά,

Θεαδώ, Λευτεριά,

Του Σταυρή το καλύβι

Η κυρά Ναυτασιά

Του Πετράν η γενιά

Του Ρουμπέν πανηγύρι.

                 ~.~

 Η Ζίνα, ο Λέλης,

Μικρός ο Λευτέρης,

Η Τασούλα, η Νίτσα

Τα παιδιά τ’ Αη-Γιώργη

Της Εβραίας η κόρη

Τί πελώρια λίστα.

                 ~.~

 Το κερί αργοσβύνει

Αποσώνει η μνήμη

Για να γίνει γλυκειά προσευχή

Στην ουράνια τη ποίμνη

Σαν μια απέραντη λίμνη

Ας βρεθούμε κάποτε όλοι εκεί.

                                    ΣΙΠ