«Πώς μεγάλωσαν!» δείχνει να είναι μια χιλιοειπωμένη φράση καθώς βγαίνουμε από το λόκνταουν και συναντάμε νέους και παιδιά που έχουμε ένα χρόνο να τους δούμε.
Γυναίκες που δεν ήταν έγκυες την τελευταία φορά που τις είδαμε τώρα έχουν μωρά στην αγκαλιά τους. O προέφηβοι είναι έφηβοι πια.
Μπορεί να βλέπεις λίγες ακόμα άσπρες τρίχες και ριτίδες μετά το λόκνταουν, αλλά έχεις μεγαλώσει εσύ; Θέλω να πω, έχεις αυξηθεί πνευματικά; Το χρόνο που πέρασε, οι τεχνητοί δείκτες μιας άγιας ζωής – αν πάμε στην συμπροσευχή, αν διακονούμε και ερχόμαστε στις δυο κυριακάτικες συνάξεις – έχουν φύγει και μένουμε με το πολύ πιο αξιόπιστο μετρητή: - ήμαστε πιο υπομονετικοί όταν κάναμε κατ’ οίκον μαθήματα στα παιδιά, είμαστε χαρούμενοι τις ώρες του φόβου και της αβεβαιότητας, δείχναμε αγάπη σ’ εκείνους με τους οποίους συγκατοικούμε, όταν μας έπνιγε η μονοτονία.
Ο Παύλος έγραψε στους Γαλάτες ότι η αύξηση σε αγιότητα είναι έργο του Αγίου Πνεύματος στις ζωές μας. Μόνο Εκείνος μας κάνει να μοιάζουμε με τον Χριστό: «Ο καρπός του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλ.5:22). Το λόκνταουν μπορεί να επιτάχυνε αύξηση σε μερικούς απ’ αυτούς τους τομείς καθώς καταλαβαίναμε για μια ακόμα φορά πόσο μεγάλη ανάγκη είχαμε από τη βοήθεια του Θεού για να είμαστε υπομονετικοί όταν χαλάει το Ζουμ, πιστοί όταν είμαστε εξαντλημένοι και νοιώθουμε μόνοι, και πράοι και γλυκείς όταν τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν προβλήματα. Δεν γίνεται όμως πάντα έτσι.
Αν και η ζωή μας θα σημειώνεται πάντα ως προ-Covid και μετά-Covid, αυτό δεν γίνεται στις πνευματικές μας ζωές. Η πνευματική μας αύξηση είναι η παθιασμένη επιδίωξη μιας ολόκληρης ζωής. Οι περιστάσεις της ζωής μπορεί να παρέχουν εκρήξεις ανάπτυξης, αλλά η συμμόρφωσή μας με την εικόνα του Χριστού πρέπει να είναι καθημερινός στόχος μας. Όταν γίναμε του Χριστού, «σταυρώσαμε τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες» (Γαλ. 5:24). Σταυρώσαμε τη παλιά μας φύση, αλλά πρέπει να πεθαίνουμε κάθε μέρα. Όπως είπε ο John Stott: «Εν Χριστώ, πεθάναμε μια φορά ως προς την αμαρτία, αλλά πρέπει να πεθαίνουμε ως προς τον εαυτό μας κάθε μέρα». Με τη δύναμη του Πνεύματος πρέπει να αντιμετωπίζουμε ανελέητα την αμαρτία για να μην σαπίσει ώστε να μπορέσει Εκείνος να καλλιεργήσει καρπούς στη ζωή μας. Και καθώς μετανιώνουμε κάθε μέρα, δεχόμαστε την ανεξάντλητη συγχώρεση του Θεού.
Όπως μαρτυρούσαν οι Πουριτανοί:
Πάντα πηγαίνω στη μακρινή χώρα και πάντα γυρίζω σπίτι ως άσωτος, πάντα λέγοντας, «Πατέρα, συγχώρεσέ με», και πάντα βγάζεις τη στολή την πρώτη, τη καλύτερη στολή.
(Valley of Vision).
Πρέπει να υπάρχει καθημερινή μετάνοια και να φορέσεις «τη καλύτερη στολή», αλλά ο Παύλος μας δίνει μια ακόμα οδηγία καθώς εκζητάμε να μοιάζουμε με τον Χριστό: «Αν ζούμε σύμφωνα με το Πνεύμα, ας περπατάμε και σύμφωνα με το Πνεύμα» (Γαλ. 5:25). Το Άγιο Πνεύμα ήδη κατοικεί μέσα μας και λαχταράει να παραδώσουμε τη θέλησή μας στη δική Του. Είναι εύκολο να συμμορφωνόμαστε με την κουλτούρα, με τους συνομήλικούς μας, ακόμα και με τους Χριστιανούς φίλους μας. Είναι παρήγορο να μετράμε την αγιότητά μας με το αν περπατάμε σύμφωνα με τις συνήθειες των αδελφών της Εκκλησίας. Αν διακονούμε όπως διακονούν αυτοί, μιλάμε όπως μιλάνε αυτοί, δίνουμε όπως δίνουν αυτοί, σίγουρα βρισκόμαστε σε καλό δρόμο! Το κάλεσμα του Χριστού είναι πολύ διαφορετικό, πολύ πιο ένδοξο: «Ας περπατάμε σύμφωνα με το Πνεύμα». Με τη μελέτη της Γραφής, την προσευχή, και την ομαδική λατρεία, προσηλώνεστε στο Πνεύμα και αφήστε Εκείνον να σας οδηγήσει.
Όταν τελικά θα επιτρέπεται να μπαίνουμε στα σπίτια των άλλων και μπορούμε να μαζευόμαστε όλοι μαζί σαν Εκκλησία, ελπίζω η υπερισχύουσα εντύπωση να μην είναι οι άσπρες τρίχες ή τα λίγα επιπλέον κιλά στη μέση, αλλά : «Δόξα τω Θεώ, πώς ωριμάσαμε!»
Εlizabeth McQuoid
Συντάκτης για Keswick Ministries
EVANGELICALS NOW: ΜΑΪΟΣ 2021
