Mπήκα στη διακονία, όπως πολλοί σύγχρονοί μου, με οραματισμό για τη τοπική εκκλησία – την πραγματικά τοπική εκκλησία. Η ιδέα ήταν να μένει ένα μεγάλο ποσοστό των μελών σε κοντινή απόσταση από την εκκλησία. Eτσι οι Χριστιανοί μπορεί να είναι μια παρουσία στην κοινότητα και να την επηρεάζουν για το καλό και για τον Χριστό.
Τότε φαινόταν καλή ιδέα. Eξακολουθεί να είναι.
Οι εκκλησίες της Καινής Διαθήκης ήταν τοπικές εκκλησίες. Η ίδια η Αρχαία Ρώμη κάλυπτε περίπου 11 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Aκόμα και οι πόλεις όπως τα Ιεροσόλυμα και η Αθήνα ήταν ίσως ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο. Οι Φίλιπποι και η Κολοσσές θα ήταν μικρότερες. Οι άνθρωποι θα πήγαιναν στην εκκλησία με τα πόδια. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα πήγαιναν στην εκκλησία με τις άμαξές τους.
Αλλά η ιδέα της τοπικής εκκλησίας έχει τώρα σχεδόν δολοφονηθεί. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Oι «ναυαρχίδες» εκκλησίες του Λονδίνου του μέσου του 20ου αιώνα κατάφερναν περίφημα να υποστηρίζουν το ευαγγέλιο και την προτεραιότητα του Βιβλικού μηνύματος – ο John Stott στην All Souls, o Martyn Lloyd Jones στο Westminister Chapel, o Dick Lucas στη St. Helens, κλπ. Ήταν εκκλησίες άξιες μιμήσεως, αλλά δεν ήταν πραγματικά τοπικές εκκλησίες.
Mε το πέρασμα των χρόνων στον 20ο αιώνα, η έμφαση να βρει κανείς μια εκκλησία με υγιή ευαγγελική διδαχή φυσικά υπερίσχυε έναντι της επιθυμίας να πηγαίνει κανείς σε τοπική εκκλησία. Έτσι οι Ευαγγελικοί σ’ όλη τη χώρα, βγάζανε τα αυτοκίνητά τους και οδηγούσαν πολλά χιλιόμετρα για να βρουν μια Βιβλική διακονία.
Tότε γύρω στην αρχή της νέας Χιλιετίας, είχαμε το ενδιαφέρον για τη φύτευση καινούργιων εκκλησιών, από πολλές απόψεις μια υπέροχη ιδέα. Πόσο μεγάλη ανάγκη είχαμε νέων εκκλησιών στα κέντρα των πόλεων σ’ όλη τη χώρα. Aυτό όμως μεταμορφώθηκε στην επιθυμία να συγκεντρωθούν φοιτητές, μάλλον παρά ο τοπικός πληθυσμός. Eίδαμε την εμφάνιση του «ιπστερικού» (Μοντέρνου) ευαγγελισμού, και λατρείας κινούμενης από μουσική. Και πάλι οι Ευαγγελικοί έβγαζαν τα αυτοκίνητά τους και ταξίδευαν μίλια ολόκληρα για να συμμετάσχουν σε μια μοντέρνα («cool») συγκέντρωση. Οι μικρές τοπικές εκκλησίες χωρίς φινέτσα πάλι αγνοούνταν. Και να είμαστε ειλικρινείς, για πολλούς Ευαγγελικούς είναι πιο σημαντικό να μένουν σε μια «σικ» περιοχή, ή κοντά σε ένα καλό σχολείο, παρά κοντά στην εκκλησίτσα τους.
Και ίσως η δημοτικότητα των διαδικτυακών συνάξεων λόγω κορωνοϊού, να έχει μπήξει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της τοπικής εκκλησίας.
Αλλά επιτρέψτε μου για μια τελευταία φορά να προσπαθήσω να συνηγορήσω υπέρ των τοπικών εκκλησιών. Θα ήταν πολύ χρήσιμο αν τα μέλη έμεναν σε απόσταση βαδίσματος από την εκκλησία τους. Θα είμαστε κοντά για να βοηθήσουμε με μικροδουλειές και τη συντήρηση του κτηρίου. Boηθάει και στη μαρτυρία μας. Είναι εύκολο να διανέμεις φυλλάδια, να καλείς τους γείτονες στην εκκλησία γιατί είναι πολύ κοντά. Δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε τα αυτοκίνητά μας. Στο λόκνταουν πόσο καλό θα ήταν για την ψυχική υγεία των αδελφών, αν οι εργάτες της εκκλησίας μπορούσαν να περπατάνε στη γειτονιά για να επισκεφθούν προσωπικά απομονωμένους αδελφούς στο κατώφλι των σπιτιών τους.
Eπιπλέον, «o μαλακός ολοκληρωτισμός» της επικείμενης κατολίσθησης «woke*» που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια τονίζει ακόμα περισσότερο τα επιχειρήματά μου. H διεισδυτική επιρροή της πολιτικά ορθής «κοινωνικής δικαιοσύνης» στην κοινωνία μας σημαίνει ότι Χριστιανοί που πιστεύουν στο λόγο του Θεού ολοένα και πιο πολύ θα θα εμφανίζονται αρνητικά και θα διαβάλλονται για την «πατριαρχική, ρατσιστική, ομοφοβική, καταπιεστική» πίστη τους. Eίναι μάλλον απίθανο ότι θα δοθεί στα επιχειρήματά μας μια δίκαιη ακρόαση. Κάτι όμως που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι το αν οι άπιστοι ξέρουν τους Χριστινούς γείτονές τους και την αγάπη που υπάρχει στην εκκλησία τους, πράγμα που βλέπουν μόνοι τους (Α΄Πετρ. 2:12). Οι Χριστιανοί και η Εκκλησία προοριζόμαστε να είμαστε αλάτι στην κοινότητά τους και μια τέτοια επιρροή επιδρά καλύτερα απ’ όλα διαμέσου προσωπικών σχέσεων.
Γι’ αυτό σας παρακαλώ πολύ, δώστε μια ακόμα ευκαιρία στην τοπική εκκλησία.
- O John Benton είναι Διευθυντής Ποιμαντορικής Υποστήριξης στο London Seminary
EVANGELICALS NOW: FEBRUARY 2021
“Woke” θεωρείται, υποτίθεται, ένα άτομο ή μια επιχείρηση ή μια κοινωνία που έχει «αφυπνισθεί» σε θέματα "κοινωνικής & φυλετικής δικαιοσύνης". Στην πραγματικότητα έχει «φάει αμάσητη» όλη την συστημική νεοταξική αριστερή political correct ατζέντα, τα συνθήματα της οποίας παπαγαλίζει.
