Ο Βενάντσιο κατάγεται από τη Μοζαμβίκη. Δούλευε σε ξυλαποθήκη το 1985, όταν άρχισε να προσέχει σημάδια της λέπρας στο σώμα του. Η εταιρεία του φέρθηκε καλά και τον πήγε στη Πέμπα για να κάνει θεραπεία. Δυστυχώς, ήταν οι μέρες του Εμφυλίου Πολέμου στη Μοζαμβίκη και, παρόλο που έκανε κάποιες θεραπείες, δεν κατάλαβε ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί. Τελικά έχασε τη δουλειά του στην ξυλαποθήκη λόγω υγείας.
Γύρισε στο χωριό του για να ασχοληθεί με γεωργία συντήρησης, αλλά επανήλθαν τα συμπτώματα της λέπρας. Είχε έλκη στα πόδια του και τελικά έχασε μερικά δάχτυλα.
Το 2004 γνώρισε μέλη του ΑLEMO στη Πέμπα. Ο ALEMO είναι οργανισμός ανθρώπων που πάσχουν από λέπρα στη Μοζαμβίκη. Τον ενθάρρυναν να αρχίσει ξανά τη θεραπεία και το έκανε. Η λέπρα θεραπεύτηκε, αλλά άφησε αναπηρίες. Η συνάντησή του με το ALEMO ήταν σημαντική στιγμή στη ζωή του. 'Αρχισε να οργανώνει τους συγχωριανούς του ως μέλη ALEMO. Ξεκίνησαν με 5 άτομα στην ομάδα τους το 2005, αλλά τώρα υπάρχουν 39 μέλη. Όλα αυτά τα άτομα έκαναν θεραπεία, και το στίγμα που συνοδεύει τη λέπρα έχει εξαφανιστεί από το χωριό. Χάρη στους συνεργάτες μας, στο ALEMO.
Ο Βενάντσιο έχει ωφεληθεί από το πρόγραμμα μας για την ασφάλεια τροφίμων στη Καταπούα. Μέχρι τότε χρησιμοποιούσε παραδοσιακές αγροτικές μεθόδους που έφερναν κακής ποιότητας απόδοση. Όταν έκανε εκπαίδευση, έμαθε για προστατευτικά στρώματα από φύλλα, φύτευμα σε σειρές και άλλες τεχνικές.
Eνώθηκε επίσης με το Ταμιευτήριο που τον ενθαρρύνει να βάζει στην άκρη ένα κομμάτι του εισοδήματός του και του παρέχει μια μικρή πίστωση όταν έχει ανάγκη. Η κοινότητα έχει ταμείο έκτακτης ανάγκης που χρηματοδοτείται από συνεισφορές των μελών και υποστηρίζει αρρώστους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να πάνε στο νοσοκομείο και να έχουν πρόσβαση σε θεραπεία.
Χάρη σ’ αυτές τις πρωτοβουλίες, ο Βενάντσιο μπορεί τώρα να στείλει το αγόρι του σε οικοτροφείο στη Πέμπα. Λέει πως αυτό είναι το μεγαλύτερο όφελος γι’ αυτόν.
ASK 2021: Ημερολόγιο προσευχής
