Ο Σλαβικός Ευαγγελικός Σύνδεσμος (SGA) υποστηρίζει το Καταφύγιο Χάριτος, ένα ορφανοτροφείο που διευθύνεται από τη Grace Church (Bαπτιστική) στην Οδησσό, ένα λιμάνι στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, από το 2004.
Πενήντα τρία παιδιά, ηλικίας από 3 ως 18 ετών, και οι θετοί τους γονείς ζούσαν εκεί.
Οταν οι Ρώσοι έκαναν εισβολή, η Οδησσός ήταν βασική πόλη-στόχος, και ήταν ύψιστης σημασίας να εκκενωθεί γρήγορα το ορφανοτροφείο. Υστερα από μια δραματική και τρομακτική απόδραση, όλοι έφτασαν με ασφάλεια στην Πολωνία, το Σάββατο 4 Μαρτίου.
Ο Ιγκορ Μπαντούρα, πρώην ποιμένας της Grace Church και τώρα Αντιπρόεδρος της Βαπτιστικής Ενωσης της Ουκρανίας, έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στους EVANGELICALS NOW. O Ιγκορ σχεδίασε την απόδραση και αυτό που ακολουθεί είναι η καταπληκτική τους ιστορία:
Πώς ιδρύθηκε το Ορφανοτροφείο;
Οταν φυτέψαμε τη Grace Church, θέλαμε να προσφέρουμε κάτι στην κοινότητά μας. Τα ναρκωτικά ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά πρόβληματα στην Οδησσό, αλλά γρήγορα καταλάβαμε ότι δεν ήταν καλή ιδέα να έχουμε ένα κέντρο αποκατάστασης στο κτήριο της Εκκλησίας. Αποφασίσαμε να το βάλουμε αλλού και ζητήσαμε από τον Θεό να μας οδηγήσει σχετικά για το πώς να αξιοποιηθεί καλύτερα το κτήριο. Ο Θεός απάντησε στις προσευχές μας με ειδικό τρόπο. Ενα καλοκαιρινό πρωινό, ο διάκονός μας βρήκε τρια αλητάκια του δρόμου να κοιμούνται σ’ένα παλιό φορτηγό στην αυλή μας. Ήταν εκεί για ένα μήνα, επειδή στην Ουκρανία κάνει ζέστη το καλοκαίρι. Μιλήσαμε μαζί τους και νοιώθαμε ότι ο Θεός οδηγούσε την εκκλησία να αρχίσει μια διακονία για παιδιά του δρόμου και ορφανά.
Πόσο κοντά ήσαστε στις μάχες;
Πολύ κοντά. Βομβές και πύραυλοι εξερρήγνυντο μόνο λίγες εκατοντάδες μέτρα από το Ορφανοτροφείο. Τα κτήριά μας είναι πολύ κοντά στη θάλασσα και νάρκες είχαν τοποθετηθεί από την Ουκρανικό στρατό στις παραλίες για να εμποδίσουν εισβολή από τη θάλασσα. Παντού υπήρχαν βαρέα θωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό . Η Οδησός απειλείτο επίσης από ξηράς.
Πώς αντέδρασαν τα παιδιά στη Ρωσική εισβολή;
Η απειλή ήταν πραγματική και τα παιδιά δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε, γιατί δεν μπορούσαν να πάνε σχολείο, γιατί έπρεπε να κοιμούνται στο πάτωμα στο υπόγειο. Βάλανε πινακίδες στα παράθυρα, προειδοποιώντας τους Ρώσους, «Ορφανά παιδιά μένουν εδώ – προσέξτε!» Ηταν πολύ δύσκολο για τη ψυχολογική τους υγεία, και χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι με την υποστήριξη της κυβέρνησής μας, ίσως θα μπορούν να φύγουν απ’αυτή τη φρίκη.
Πώς έγινε η εκκένωση;
Για τρεις μέρες τα παιδιά είχαν τακτοποιημένες τις μικρές τους τσάντες, έτοιμα να φύγουν από στιγμή σε στιγμή. Η αρχική ιδέα ήταν να τα πάει ένα πούλμαν στη Μολδαβία, αλλά το πούλμαν δεν είχε αρκετή βενζίνη και ο οδηγός ήταν μόνο 45 χρονών και δεν του επιτρεπόταν να φύγει από τη χώρα. Τότε η κυβέρνηση είπε ότι θα στείλει ένα λεωφορείο και ένα αυτοκίνητο ασφαλείας, αλλά γίνονταν μάχες στη διαδρομή και θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τα παιδιά.
Η τελευταία λύση ήταν το νυχτερινό τραίνο. Πήγαμε τα παιδιά στο σταθμό και η αστυνομία τα έβαλε σ’ένα τραίνο που έφυγε αμέσως. Αντί όμως για τις συνηθισμένες 10 ώρες, το ταξίδι μέχρι το Κόβελ στη Δυτική Ουκρανία διάρκεσε σχεδόν μια μέρα. Τότε πήγαν με λεωφορεία μέχρι τα Πολωνικά σύνορα. Μέχρι να περάσουν τα σύνορα χρειάστηκαν 6 ώρες και τελικά έφτασαν σε μια εκκλησία στο Χελμ (Chelm) όπου φάγανε και πέρασαν τη νύχτα. Και ένα θαύμα – κάποιος τους χάρισε 1000 ευρώ, ακριβώς το ποσό που χρειαζόταν να ενοικιάσουν λεωφορείο για να πάνε στη Ρούπταβα στη Ν. Πολωνία, το τελικό τους προορισμό. Ο Θεός φρόντιζε σε όλο το δρόμο. Εφτασαν την επόμενη μέρα, εντελώς εξαντλημένοι!
Γιατί πήγατε στη Ρούπταβα;
Για μια φορά ακόμα ο Θεός φρόντισε! Μάθαμε από το Σλαβικό Ευαγγελικό Σύνδεσμο ότι είχαν φίλους και συνεργάτες εκεί που ήθελαν να βοηθήσουν πρόσφυγες. Το πιο σημαντικό πράγμα για μένα ήταν να είναι ασφαλή τα παιδιά και να ανήκουν σε Χριστιανική κοινότητα. Ετσι όλα τα παιδιά πήγαν στη Ρούπταβα, χάρη στο SGA».
Πόσο καιρό θα μείνετε εκεί και τι επιφυλάσσει το μέλλον για τα παιδιά;
Η Ρούπταβα είναι μια προσωρινή λύση, ίσως για ένα-δυο μήνες. Kοστίζει 760 ευρώ την ημέρα για τα παιδιά. Εχουμε διάφορες εναλλακτικές λύσεις για το μέλλον και θα τις συζητήσουμε με τους θετούς γονείς για να βρούμε ό,τι πιο καλό για τα παιδιά.
Το πρόβλημα είναι ότι πολλά κτήρια έχουν ήδη καταστραφεί. Kανένας δεν ξέρει πόσο σκληρές θα είναι οι μάχες στην Οδησσό, και αν το ορφανοτροφείο θα πάθει μεγάλες ζημιές. Ακόμα κι όταν τελειώσει ο πόλεμος, δεν ξέρουμε πόση βοήθεια θα μπορέσει η κυβέρνησή μας να δώσει. Πριν από τον πόλεμο πλήρωνε περίπου το 40% των εξόδων του ορφανοτροφείου. Το υπόλοιπο προερχόταν από συνεργάτες όπως το SGA. Τώρα προσευχόμαστε, ζητάμε πληροφορίες και ζητάμε από τον Θεό να μας οδηγήσει».
EVANGELICALS NOW: Απρίλιος 2022
