Mέρες του Νώε
Μόνο κακό. Μόνο ντροπή.
Σ’όλη τη γη, κακία.
Τ’ανθρώπου οι διαλογισμοί
Από το βράδυ ως το πρωί
Δόντι σφιχτό, αμαρτία.
Κι είδε ο Θεός.
Μετάνοιωσε. Το πώς
Αστρεύλωσε η ιτιά
Πλαστουργημένη γι’αψηλά
Να σούρνεται στο βούρκο.
Ο άνθρωπος τη λευτεριά
Ατός του έκαμε θηλιά
Μόνος του έπλεξε σχοινιά,
Κρεμάστηκε στο φούρκο.
Τα δυό δοκάρια του Σταυρού
Τα πήρε η Αγάπη του Θεού
Και στέριωσε της κιβωτού
τη στέγη
Λυτρωτική καταφυγή
Στου χαλασμού νεροποντή
Στο Λυχνοστάτη, Ελπίδα,
Φως
Ο Ιησούς θα φέγγει.
ΣΙΠ
Οκτ. 2011
