Ο Ματθαίος: «τη επιφωσκούση ... ήλθεν Μαρία η Μαγδαληνή»
Ο Μάρκος λακωνικός: «διαγενομένου του σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή...έρχονται επί το μνημείον ... και έλεγον προς εαυτάς τίς αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου...;»
2. Αλλά φαίνεται πως δεν ήταν η πρώτη. Οι πρώτες. Οι μόνες. Κάποιος είχε έρθει πριν από την Μαρία. Πριν από τις άλλες. Όλες μαζί. Ήταν αυτός που «απεκύλισε τον λίθον».
- Τι θα πει ο γιατρός; Τι θα βγάλει η εξέταση; Η βιοψία; Τι θα βρεθεί κατά τη χειρουργική επέμβαση; Τι θα βγει από το συμβούλιο των γιατρών; Τι λένε οι έρευνες; Πριν από τον, τους όποιους αρμόδιους – εσύ θα προσευχηθείς – έχει πάει ο Άλλος.
- Τα γερατειά καταφθάνουν. Το σύστημα καταρρέει. Οι δυνάμεις χάνονται. Τα πάντα αδυνατίζουν. Ποιός θα αποκυλίσει τον «λίθον των ερχόμενων "χαλεπών" ημερών»; Εσύ προσευχήσου. Προηγήθηκε στη λύση του προβλήματός σου, ο Άλλος.
- Το παιδί. Και μεγαλώνει. Οι παρέες. Δεν πάει καλά στο σχολείο. Αργεί το βράδυ. Είναι ανήσυχο. Πολλές φορές, επιθετικό. Πρόβλημα. Μεγάλο. Σίγουρα, ναι. Εσύ προσευχήσου. Το ξέρει πριν από σένα, ο Άλλος.
- Δύσκολο το ψωμί. Και κάθε μέρα πιο σκληρό. Κάποτε είχε δυο σκληρές επιφάνειες το ψωμί. Μία κάτω. Μία πάνω. Τώρα, έγινε βράχος. Οι δουλειές δεν πάνε καλά. Η ακρίβεια παίρνει τον ανήφορο. Κι άλλες κι άλλες ώρες δουλειάς. Και προκοπή, καμία. Σκοτεινιάζει. Έτσι είναι. Εσύ προσευχήσου. Έχει πάει στο χώρο της δουλειάς πριν από σένα, ο Άλλος.
- Τα πνευματικά, δύσκολα. Τα εκκλησιαστικά, ανήφορα. Τα αδελφικά, ξέμακρα. Έτσι φαίνεται. Τα όνειρα ευαγγελισμού, κάπως θολά. Το «έργο» σαν γλάστρα απότιστη. Ερωτηματικά, υψώνονται. Θαρρείς και δεν θα απαντηθούν. Εσύ προσευχήσου. Πριν από το δικό σου ειλικρινές ενδιαφέρον, έχει νοιαστεί, έχει τρέξει, έχει ενδιαφερθεί, έχει πάει κάποιος Άλλος.
ΣΙΠ
