Η Λουίζ
«Γεννήθηκα σε Χριστιανικό σπίτι αλλά με μεγάλωσε ο θείος μου που ήταν ποιμένας. Πήγαινα στο Κυριακό Σχολείο με τα άλλα παιδιά και σε ηλικία 10 χρονών έδωσα την καρδιά μου στον Κύριο ύστερα από ένα μήνυμα της δασκάλας μας. Όταν τέλειωσα το Δημοτικό Σχολείο, ο θείος μου με ενέγραψε στο Γυμνάσιο. Μια Κυριακή, μια ομάδα νέων που σπούδασαν στη Βιβλική Σχολή της Νιαμέυ ήρθαν για να μιλήσουν στην Εκκλησία μας και πέρασαν ώρα με τους νέους. Ένας νεαρός από την ομάδα ήταν ο Ανδρέ και όταν γύρισε στη Βιβλική Σχολή, μου έγραψε ζητώντας να γίνουμε φίλοι και να σπουδάσω και εγώ εκεί. Το 1990, μετά τις σπουδές μας, παντρευτήκαμε. Ο Ανδρέ ήταν ποιμένας εκκλησίας. Ήμαστε ευτυχισμένοι και ο Θεός μας χάρισε 5 παιδιά. Ύστερα από μια σύντομη αρρώστια, ο Ανδρέ πέθανε το 2015. Η ζωή ήταν δύσκολη για μένα και τα παιδιά μου, αλλά ο Κύριος ήταν μαζί μας και μας βοηθούσε».
Κρατούσα επαφή με τον Ανδρέ και τη Λουίζ και λυπήθηκα πολύ όταν πέθανε ο Ανδρέ. Το 2006, αρχίσαμε τη διακονία «Δορκάδα» στη Μπουρκίνα Φάσο μαζί με κάποιες δεκάδες χήρες. Η Λουίζ έπρεπε να δουλεύει και πούλαγε φάρμακα και ξύλα. Πήγαινε πολύ καλά. Στην αρχή βοηθούσε τη διευθύντρια της Δορκάδας και αργότερα την παρακαλέσαμε να αναλάβει εκείνη τη θέση. Ήταν πολύ διστακτική, αλλά την ενθάρρυνα και τελικά συμφώνησε. Είναι μια θαυμάσια ηγέτιδα και φροντίζει για τις ανάγκες των χηρών. Η Δορκάδα έχει αυξηθεί και μέχρι τώρα έχουμε βοηθήσει 1000 χήρες. Και η αρχηγός μας είναι η Λουίζ.
Είμαι πολύ ευγνώμων στον Κύριο για τη Λουίζ. Δεν περίμενε να τα καταφέρει, αλλά εργάζεται με χαρά και αφοσίωση. Κάνει επικίνδυνα ταξίδια στη ζούγκλα, ενοικιάζοντας αυτοκίνητο και πηγαίνοντας με μια άλλη χήρα. Κρατάω επαφή μαζί της και μ’ αρέσει πολύ να ακούσω τις ιστορίες της.
Ζητάω τις προσευχές σας για τη Λουίζ και τη διακονία της στη Μπουρκίνα Φάσο με το Πρόγραμμα Δορκάδα.
