Μην παραξενευτείς αν γίνει επίθεση στη διακονία σου, σε σένα που καλείσαι να την εκτελέσεις. Επίθεση που θα χτυπήσει τα μύχια αισθήματά σου – τον εσωτερικό άνθρωπο της καρδιάς. Έτσι πρέπει να γίνει. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην εκπλαγείς, να μην παραξενευτείς, γιατί έτσι πέφτεις στην παγίδα του διαβόλου.
Είναι δυνατό κάποιος να πάρει απόφαση να υψώσει τον αγαπημένο μας Κύριο και να γίνει αυτοστιγμή στόχος για πολλά βέλη. Το γεγονός αυτό καθαυτό - ότι το έργο εξαρτάται ολοκληρωτικά από Εκείνον, κι ούτε για ένα λεπτό δεν γίνεται χωρίς Εκείνον - απαιτεί πολύ στενή σχέση και μια ακατάπαυστη επικοινωνία μαζί Του. Αυτό από μόνο του δικαιολογεί την προσπάθεια του εχθρού να κάνει ό,τι χειρότερο μπορεί.
Αλλά έχουν χαραχτεί όρια: «Μεγαλύτερος είναι Εκείνος». Διάβασα στον ένδοξο λόγο στο πέμπτο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής, « ... οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ.». Κι αυτά τα λόγια ήταν γραμμένα για δούλους, στα εκφυλισμένα ανάκτορα του Νέρωνα. Τι τολμηρή πίστη που χάρισε το Πνεύμα στον Παύλο!
Το να είναι καθαρό το έργο που κάνεις για Εκείνον, κοστίζει.
Δεν είναι χωρίς λόγο που ο Θεός μας ονομάζεται φωτιά που κατακαίει.
- Αmy Carmichael
