Πέρυσι, ο 68χρονος Μπακίτ Αζίζ Τζεόρτζι και ο 35χρονος ανήψιός του Γιουσσέφ Σαμάαν Γκίργις απήχθησαν με την απειλή όπλου από το μαγαζάκι του Μπακίτ.
Τους πήραν τα κινητά και απείλησαν να τους σκοτώσουν. Τότε έπεσε σκοτάδι – τους δέσανε τα μάτια. Ο Γιουσσέφ είχε δεμένα τα μάτια του για 13 μέρες. Xώριστηκε από το θείο του, του δέσανε τα χέρια και για τις επόμενες μέρες, τις μόνες φωνές που άκουγε ήταν οι φωνές των απαγωγέων του.
Καθώς δεν μπορούσε να κοιμάται, προσευχόταν: «Κύριε, μείνε μαζί με μένα και το θείο μου, δυνάμωσέ μας, φύλαξέ μας και σώσε μας από τα χέρια αυτών των πονηρών ανθρώπων. Εσύ είσαι η προστασία μας».
Οι επόμενες 13 μέρες περνούσαν σαν μήνες. Του έδιναν ελάχιστο φαγητό και κοιμόταν στο έδαφος. Καθώς ήταν πάντα δεμένα τα μάτια του ήταν αδύνατο να διακρίνει μέρα από τη νύχτα. Οι απαγωγείς του τού έδιναν ένα γεύμα την ημέρα και τον έβριζαν ασταμάτητα.
Ο Μπακίτ λέει: Κάθε μέρα ήταν ένας εφιάλτης. Ήμουν μακρά από την οικογένειά μου και μου έλειπαν πολύ τα παιδιά μου. Ζήτησα την άδεια να μιλήσω μαζί τους, αλλά αρνήθηκαν και με έβριζαν.
Ο Γιουσσέφ έβρισκε παρηγοριά στην προσευχή και στο λόγο του Θεού. Έλεγε συνέχεια τα λόγια του Ψαλμού 27: «Ο Κύριος είναι φως μου και σωτηρία μου﮲ ποιον θα φοβηθώ;»
Ένοιωθε ότι η οικογένειά του, η εκκλησία του, και πολλοί άλλοι Χριστιανοί προσεύχονταν γι’ αυτόν και τον Γιουσσέφ.
Ο Θεός απάντησε στις προσευχές όταν μια μέρα άνοιξε η πόρτα και έλυσαν τα χέρια του Γιουσσέφ. Τον έβαλαν σε αυτοκίνητο. Όταν σταμάτησε, τον έριξαν έξω. Ο Γιουσσέφ έλυσε τα μάτια του και για πρώτη φορά σε 13 μέρες είδε ότι βρισκόταν σ’ έρημο τόπο κοντά στο χωριό του.
«Ένοιωσα μεγάλη χαρά,» είπε. «Ευχαρίστησα τον Θεό που με ελευθέρωσε. Σ’ Εκείνον ας είναι όλη η δόξα. Νόμιζα ότι δεν θα ξανάβλεπα ποτέ τα παιδιά μου. Ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό το θαύμα».
Ο Μπακίτ και ο Γιουσσέφ ήξεραν γιατί απήχθησαν: Είναι Χριστιανοί. Η μόνη Χριστιανική οικογένεια στο χωριό.
EVANGELICALS NOW
