Μια ιστορία για τη φροντίδα του Θεού
Πολύ συχνά παίρνουμε γράμματα από ξένους που αρχίζουν κάπως έτσι:
Τζαφίν και Μαρία, δεν με γνωρίζετε αλλά σας παρακολουθούμε εδώ και ένα μήνα. Eυχαριστώ που κάνετε τον κόπο να γράψετε. Είναι ευλογία...
Σήμερα ξύπνησα με ένα παρόμοιο μήνυμα. Αλλά ήταν κάτι άλλο:
- Ήθελα να σας ενθαρρύνω, λέγοντάς σας ότι ο Θεός δε θα σας αφήσει μόνους. Παρακινεί «τυχαίους» ανθρώπους εδώ στην Φινλανδία να προσευχόμαστε για σας. Χτες το βράδυ μέσα από τρομερά όνειρα, με ξύπνησε ο Θεός 3-4 φορές για να προσευχηθώ.
Μοιράστηκε μαζί μας τα όνειρα, και αφορούσαν ακριβώς τα θέματα που μας απασχολούν.
Σίγουρα δεν ήταν σύμπτωση.
Χτες το βράδυ, η Μαρί πήγε να υπηρετήσει σε μια κλινική. Γύρισε στενοχωρημένη καθώς ένας από τους ασθενείς είχε πεθάνει.
Και εξαιτίας του πολέμου έχουν φέρει εκεί 25 καινούργιους τρόφιμους. Μερικοί είναι ξαπλωμένοι στο πάτωμα και σβήνουν σιγά-σιγά.
Μου έλεγε ότι αυτές οι ψυχές κατέληξαν εκεί επειδή οι οικογένειές τους είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Η Μαρί είχε κλονιστεί πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Έκλαιγε
Αλλά ο Θεός ξύπνησε κάποιον στη Φινλανδία να προσευχηθεί γι’αυτήν και η Μαρί κοιμήθηκε αργότερα.
Μας συγκινεί το ότι ο Θεός μας φροντίζει και πάντα στέκεται δίπλα μας.
