Ίσως κάποιος να περίμενε η Νισρίν να είναι φοβισμένη. Αλλά τα τολμηρά λόγια της δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν είναι.
«Ας το μάθει όλος ο κόσμος ότι αγαπώ τον Κύριο Ιησού,» λέει η Νισρίν. «Εκείνος είπε όποιος ντραπεί για μένα θα ντραπώ και εγώ για εκείνον μπροστά στον Πατέρα μου. Επομένως γιατί να ντραπώ; Αυτός είναι το φρούριό μου και το καταφύγιο των παιδιών μου».
Γιατί θα μπορούσε η Νισρίν να είναι φοβισμένη; Πολύ απλό. Είναι Χριστιανή ενώ παλιά πίστευε στο Ισλάμ. Έχει ζήσει περίπου 10 χρόνια βάναυσου πολέμου. Και ζει στη Συρία.
Αλλά παρόλα αυτά η Νισρίν είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους που καθρεπτίζουν τον Χριστό στο πρόσωπό τους. Το πρόσωπό της λάμπει και το χαμόγελό της είναι αξέχαστο, γεμάτο από την αγάπη του Χριστού – μια αγάπη που την έχει κάνει γενναία και χωρίς φόβο, ακόμα και αν ζει σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον. Η Νισρίν είναι περίπου 40 ετών, παντρεμένη και μητέρα τριών κοριτσιών και ενός αγοριού. Επειδή ζει σε ένα μουσουλμανικό περιβάλλον στην βόρεια Συρία, ακόμα ντύνεται όπως οι μουσουλμάνες και καλύπτει τα μαλλιά της με ένα πράσινο πέπλο.
«Ποτέ δεν ήμουν προσκολλημένη στη θρησκεία μου,» λέει η Νισρίν. «Η αγάπη για τον Χριστό φυτεύτηκε μέσα μου όταν ήμουν μικρή. Πάντα έβλεπα ότι η συμπεριφορά των Χριστιανών ήταν καλύτερη από τη δική μας και έλεγα στους γονείς μου ότι κάτι με συνδέει με τους Χριστιανούς.» Όπως πολλά κορίτσια στην Μέση Ανατολή παντρεύτηκε μικρή, στα 15 της χρόνια, αλλά δεν έκρυψε την αγάπη της για τους Χριστιανούς. «Ζητούσα από τον άντρα μου να με πάει στην εκκλησία», λέει. «Ένοιωθα μια αληθινή ανακούφιση μέσα στην εκκλησία. Όταν τα παιδιά μου αρρώσταιναν, πήγαινα στην εκκλησία και προσευχόμουν και τα παιδιά θεραπεύονταν. Είχα πίστη σε αυτό.»
Είναι δύσκολο να εξηγήσουμε ακριβώς πόσο σπάνιο ένα τέτοιο γεγονός είναι για μια οικογένεια στην Συρία. Σε αυτό το μέρος του κόσμου όπου υπάρχει καθημερινός κίνδυνος για αυτoύς που αφήνουν το Ισλάμ για τον Χριστό, πίεση από την οικογένεια και απειλή από την κοινωνία. Επιπρόσθετα, η πόλη Καμισλί είναι κοντά στην περιοχή που το 2010 ήταν υπό τον έλεγχο του ISIS και πολλοί Χριστιανοί βρέθηκαν στο στόχαστρο επιθέσεων. Το ενδιαφέρον της Νισρίν για το Χριστό δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος μέσα της και του παραδείγματος των Χριστιανών γύρω της.
Όπως πολλές οικογένειες έτσι και αυτή της Νισρίν βρέθηκε σε ανάγκη για φαγητό και άλλα απαραίτητα λόγω του μακροχρόνιου πολέμου. Άκουσε ότι η εκκλησία στο Καμισλί, που συνεργάζεται με την διακονία OpenDoors, μοίραζε φαγητό και πήγε.
Τις πρώτες δύο φορές που πήγε, γύρισε αδειανή. Δεν υπήρχε φαγητό να της δώσουν αλλά της είπαν να επιστρέψει. Η Νισρίν έκραζε στον Κύριο λέγοντας «Κύριε, εσύ είσαι το καταφύγιο των παιδιών μου». Όταν επέστρεψε και πάλι της είπαν ότι δεν υπάρχει φαγητό.
«Ήμουν πολύ αδύνατη, κουρασμένη και ψυχικά εξαντλημένη» θυμάται. «Ζήτησα από τον Αμπού Φαρίντ, έναν εθελοντή, λίγο νερό και ρώτησα αν θα μπορούσα να κάτσω για λίγο. Είναι το Ραμαζάνι, μου απάντησε, δεν νηστεύεις, δε πιστεύεις στον Θεό; Του απάντησα ότι έχω πίστη στο Θεό και νιώθω ότι είναι μαζί μου αλλά όχι όπως διδάσκει το Ισλάμ.
«Ο Αμπού Φαρίντ μου μίλησε για μιάμιση ώρα για τον Χριστό και μου είπε ότι ήρθε για όλους τους ανθρώπους. Στο τέλος τον ρώτησα αν μπορώ και εγώ να γίνω Χριστιανή; Μου απάντησε, "Φυσικά! Ο Χριστός ήρθε για όλο στον κόσμο."»
Η Νισρίν δέχτηκε τον Χριστό εκείνη την ημέρα και γύρισε στο σπίτι της με διπλή χαρά. «Συνάντησα τον Χριστό και μου έδωσαν ένα πακέτο τρόφιμα!» Η Νισρίν ενώθηκε με την εκκλησία και συμμετέχει στο πρόγραμμα διδασκαλίας όπου έχει ήδη ολοκληρώσει τα πρώτα τρία επίπεδα. Τα 4 παιδιά της επίσης πίστεψαν στον Χριστό και έρχονται ανελλιπώς στην εκκλησία. Ο άντρας της δεν είναι πιστός, αλλά η Νισρίν λέει ότι είναι σε καλό δρόμο. Δεν παραλείπει να διαβάζει την Γραφή στο σπίτι της και λέει ότι μια μέρα θα ήθελε να κάνει η ίδια μαθήματα διδασκαλίας σε άλλους.
Μετ. Φ.Κ.
