Ένας ιερέας που έζησε στην Τουλούζη τον δέκατο ένατο αιώνα, μετά από πολύπλευρη δημόσια δράση και πολλές ταλαιπωρίες, αφιερώθηκε στην εκπαίδευση αγοριών. Να, τι έγραψε για εκείνους που ήθελαν να εργαστούν για τον Κύριο ανάμεσα σε παιδιά:
"Δεν θέλω ανθρώπους που έρχονται μ’ επιφυλάξεις. Στη μάχη χρειάζονται στρατιώτες που δεν φοβούνται τίποτα. Πλάτυνε την καρδιά σου λοιπόν και ας μη σου φανούν ποτέ πολύ βαριές οι ευγενείς θυσίες. Ξεκόλλησε τον εαυτό σου από το εγώ. Μόνο οι δυνατοί μπορούν να το κάνουν αυτό. Πραγματικά μεγάλες καρδιές είναι εκείνες που έμαθαν να ξεχνούν το εγώ. Εφ’ όσον ασχολείται κανείς με το εγώ, είναι μικροπρεπής κι ανάξιος του Χριστού που ταπείνωσε Εαυτόν μέχρι θανάτου για να αποδείξει πόσο μας αγαπούσε. Μη πεις ποτέ στον εαυτό σου, φτάνει πια, αλλά ανέβαινε ολοένα και πιο ψηλά. Τα αισθήματα δεν έχουν μεγάλη αξία﮲ η θέληση είναι το παν. Ο Θεός δε θα σε αποπάρει για τα αισθήματά σου, γιατί ο άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να τα καταπνίξει ούτε να τα μετριάσει. Εκείνο που ενδιαφέρει τον Θεό ως προς την ψυχή του ανθρώπου είναι η θέληση. Το μόνο πράγμα που είναι μέσα στα όρια των δυνάμεών μας είναι το «θέλω», το «αγαπώ». Να τι ζητάει ο Χριστός από μας, να τι έχει μεγαλύτερη σημασία. Μας υπολογίζει μόνο σύμφωνα με το μέτρο της θέλησής μας και της αγάπης μας".
-Αmy Carmichael
