Ευχαριστούμε που είσθε μέλη της διεθνούς οικογένειάς μας. Θα θέλαμε να γνωρίσετε ένα άλλο μέλος, τη Χέθερ από την Αγγλία.
Μας γράφει για το ταξίδι της πίστης της.
"Μεγάλωσα σε Χριστιανική οικογένεια και δεν θυμάμαι κανέναν καιρό που Θεός δεν ήταν παρών στη ζωή μου. Eκπαιδεύτηκα ως φυσιοθεραπεύτρια, και εργάστηκα σε διάφορα νοσοκομεία καθώς ακολουθούσα τον άνδρα μου. Όταν εγκατασταθήκαμε στο Κένιλουαρθ, άρχισα να εργάζομαι με παιδιά. Μ’ άρεσε πολύ η δουλειά μου και όταν ξαναφέρνω στο νου μου το παρελθόν, βλέπω τη κλωστή που ο Θεός ύφαινε στη ζωή μου, καθώς με ετοίμαζε για άλλες διακονίες.
Ο άνδρας μου πέθανε ξαφνικά. H θλίψη μου με έφερε πιο κοντά στον Θεό. Ήξερα ότι ο άνδρας μου ήταν ασφαλής στην παρουσία Του και πίστευα ότι ο Θεός κάτι ήθελε από μένα.
Μια μέρα διάβασα στην ιστοσελίδα της Ιεραποστολής των Λεπρών ότι χρειάζονταν ένα φυσιοθεραπευτή. Το 2009 πήγα στο Νοσοκομείο Ανανταμπάν και για 5 μήνες εργάστηκα στους θαλάμους και τα εξωτερικά ιατρεία. Ήταν λίγο δύσκολο καθώς δεν ήξερα τη Νεπαλέζικη γλώσσα, αλλά τα περισσότερα μέλη του προσωπικού ήξεραν λίγα αγγλικά και τα καταφέραμε.
Γνώρισα μια νεαρή που λεγόταν Μάγια. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Μπροστά στα μάτια μου η εσωστρεφής, καταθλιπτική κοπέλα μεταμορφώθηκε σε μια διασκεδαστική νεαρή. Τώρα είναι μανούλα. Η Μάγια πιστεύει ότι της δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής, αφού έκανε εγχειρήσεις στα δύο χέρια της που είχαν παραμορφωθεί λόγω λέπρας. Όποτε σκέφτομαι το Νοσοκομείο Ανανταμπάν, σκέφτομαι τη Μάγια, και σκέφτομαι την ελπίδα.
Γύρισα στο Ανανταμπάν το 2010 για να εργαστώ για 3 μήνες και επέστρεψα το 2015, μετά το φονικό σεισμό, που σκότωσε 9000 άτομα. Πόσο λυπηρό να δω τις καταστροφές που ανάγκασαν τους ανθρώπους να ζήσουν σε πρόχειρα καταλύματα. Το προσωπικό του νοσοκομείου ήταν καταπληκτικό στην ανταπόκρισή τους για τους πολλές χιλιάδες ανθρώπους που χρειάζονταν επειγόντως ιατρική περίθαλψη και βοήθεια.
Πριν πάω ζήτησα από τις φίλες μου στην εκκλησία να μου δώσουν καπέλα για να ζεστάνουν τους ανθρώπους προστατεύοντας τους από τον παγωμένο νεπαλέζικο χειμώνα. Μου δώσαν πάνω από 300!
Μιλάω για τις ανάγκες της Ιεραποστολής περίπου μια φορά το μήνα. Υποστηρίζω την Ιεραποστολή οικονομικά και προσεύχομαι. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα κάνω κάτι τέτοιο όταν έπαιρνα σύνταξη, αλλά έχει αλλάξει τη ζωή μου. Στην Αγγλία έχουμε τόσο πολλά αγαθά και τα παίρνουμε ως δεδομένα. Για πολλούς ανθρώπους η ζωή είναι συνεχής αγώνας. Ο Θεός αγαπάει το καθένα μας και είναι προνόμιο να μπορέσουμε να δείχνουμε κάτι απ’ αυτή την αγάπη, βοηθώντας με όποιο τρόπο μπορούμε."
THE LEPROSY MISSION: ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2021
