«Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, μπες μέσα στη χαρά του Κυρίου σου» (Ματθ. 25:21)
Η Βιργινία άκουσε το κάλεσμα του Θεού να πάει στην Κίνα. Πήγε μόνη της, χωρίς την υποστήριξη κάποιας ιεραποστολικής εταιρίας. Όταν έφτασε εκεί, είδε τις ανάγκες των παιδιών που δεν μπορούσαν να πάνε σχολείο εξαιτίας των διατάξεων που διέπουν την εκπαίδευση στην Κίνα. Τα παιδιά έπρεπε να εκπαιδεύονται στην πόλη, στη κωμόπολη ή στο χωριό όπου γεννήθηκαν. Πολλές oικογένειες μετακόμισαν στις πόλεις για να βρουν δουλειά. Αν δεν μπορούσαν να πληρώνουν οι γονείς, τα παιδιά δεν μπορούσαν να πάνε σχολείο. Η Τζίννη(Βιργινία) βρήκε επίσης παιδιά που ζούσαν στο δρόμο, βγάζοντάς τα πέρα μόνα τους. Της ράγισε την καρδιά. Τώρα ήξερε τι πρέπει να κάνει. Το 2001, η Βιργινία άνοιξε ένα σχολείο. Δεν φρόντιζε μόνο για την εκπαίδευση των παιδιών. Το ίδρυμα πρόσφερε στέγη, φαγητό, ρουχισμό και ιατρική περίθαλψη. Η φιλανθρωπική οργάνωση που η Βιργινία ίδρυσε μαζί με το Richard Hubbard εξαρτιόταν μόνο από δωρεές για να καλυφθούν όλα τα έξοδα, για τα κτήρια, τους θαλάμους ύπνου, τα σχολικά υλικά, τους δασκάλους, τα ρούχα των παιδιών και τη ιατρική τους περίθαλψη. Όλα ήταν δωρεάν, γιατί η Βιργινία ήξερε ότι οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Η Βιργινία ήξερε ότι ο Θεός θα φρόντιζε για κάθε ανάγκη. Αγαπούσε πολύ τα παιδιά και είχε υποσχεθεί να μην διώξει ποτέ κανένα παιδί που την χρειαζόταν.
Θέλω να σας πω για τη Τζόι. Μια μέρα η Βιργινία βρισκόταν στο σταθμό του Πεκίνου. Μια ομάδα ανθρώπων είχαν μαζευτεί γύρω από ένα αδύνατο κοριτσάκι δέκα ετών. Yφίστατο μια επιληπτική κρίση, αλλά κανένας δε τη βοηθούσε. Η Βιργινία επενέβη. Κατάλαβε ότι το κορίτσι είχε εγκαταλειφθεί από τους γονείς της. Η Τζόι, όπως την ονόμασε η Βιργινία, διακομίστηκε στο νοσοκομείο, αλλά εκεί δεν τη δέχθηκαν επειδή δεν είχε χαρτιά. Η Βιργινία ήρθε σε επαφή με μια φίλη της και έγινε η σωστή θεραπεία. Δυστυχώς η Τζόι έμεινε ανάπηρη και εξακολουθεί να χρειάζεται περιποίηση όλο το 24ωρο. Μόλις πριν μπει στο νοσοκομείο η Τζίννη, βρήκε για τη Τζόι ένα καινούργιο σπίτι. Θα μπορούσαμε να διηγηθούμε πολλές άλλες ιστορίες για παιδιά που βοηθήθηκαν, επειδή μια αποφασισμένη κυρία που λεγόταν Βιργινία υπάκουσε στο κάλεσμα του Κυρίου και Σωτήρα της.
Το 2020, επειδή μερικοί μαθητές είχαν πάει στα χωριά τους εξαιτίας του κορωνοϊού, η Τζίννη εργάστηκε στους δρόμους με τους ναρκομανείς, τους αστέγους και τους ηλικιωμένους. Προσευχόταν γι’ αυτούς και μοιραζόταν μαζί τους τα Καλά Νέα για την αγάπη του Θεού. Η Τζίννη ήταν μια θαυμάσια γυναίκα που αγαπούσε τον Θεό και λαχταρούσε να μοιραστεί την αγάπη Του με τους άλλους. Για όλους μας ήταν παράδειγμα Πίστης, Αγάπης, Αποφασιστiκότητας, Δύναμης και Θάρρους.
