Οδοιπορώντας
Επλήθυνε η αντάρα, το κακό
Μαύρα ασκώθηκαν νέφια ξανά
Δαδιά λάμπουν στο νύχτιο ουρανό
Ω Κύριε … Αυτά τα ουρλιαχτά!
Πίσω απ΄τα κλειστά παράθυρα
Με τη Πρίσκιλλα και τον Ακύλα
Πήραμε απόφαση, λάφυρα
Να δοθούμε στου όχλου τη μανία.
Του Δημητρίου να δουν τα μάτια
Αίμα να δούνε. «Να γελάσουμε».
Στον Ιππόδρομο τα μαύρα άτια
Και τους όχλους «να διασκεδάσουμε».
Παίρνω δεματάκι το φελόνη
Ξανά Μακεδονία οδεύω.
Η στράτα δε ξέρω που τελειώνει
Το Τρυπημένο όμως Χέρι, βλέπω.
ΣΙΠ
Απρ. 2013
