Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές,
Μακάρι η ειρήνη του Θεού να σας σκεπάζει και η Νέα Χρονιά να είναι γεμάτη υγεία και χαρά εν Κυρίω Ιησού.
Είμαι γιος αφοσιωμένων Μουσουλμάνων, και όμως, όταν ήμασταν παιδιά παρακολουθούσαμε ένα αμερικανικό έργο που λεγόταν «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι». Παρατηρήσαμε ότι πριν φάνε, προσεύχονταν και κάθε Κυριακή φορούσαν τα καλά τους και πήγαιναν στην εκκλησία. Η μητέρα μου έλεγε, «Ακόμα κι αυτοί οι άπιστοι έχουν σοβαρευτεί για τα πνευματικά περισσότερο από μας». Ήμουν μόνο 7-8 χρονών αλλά δεν ξεχνάω ότι αυτό αποτελούσε το ξεκίνημα της αναζήτησής μου να γνωρίσω αληθινά τον Ιησού Χριστό. Αυτός ο πρώτος σπόρος μεγάλωσε και οδήγησε στη σωτηρία μου. Γι’ αυτό θέλουμε να φυτέψουμε σπόρους στις ζωές των παιδιών μας δείχνοντάς τους την αγάπη του Θεού. Έχουμε αρκετά παιδιά στην εκκλησία μας ηλικίας 7 ως 14 ετών που ακολουθούν πιστά τον Κύριο Ιησού. Τους είπαμε να ζωγραφίσουν μια εικόνα με τίτλο, «Τι πρέπει να κάνουμε στη διάρκεια αυτής της πανδημίας». Τα περισσότερα παιδιά ζωγράφισαν εικόνες που εξέφραζαν πώς ο Χριστός θα μας σώσει από την πανδημία. Πιστεύουν ότι η νίκη έρχεται διαμέσου της προσευχής. Ενθάρρυναν εμάς τους μεγάλους να περνάμε περισσότερο χρόνο με τον Κύριο με προσευχή. Κατά θαυμαστό τρόπο ο Θεός χρησιμοποιεί αυτά τα παιδιά που πριν ένα χρόνο δεν ήξεραν τίποτα για τον Κύριο για να ενθαρρύνουν ολόκληρη την εκκλησία.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία της Βιάνα που ζωγράφισε τη φωτογραφία με το κοριτσάκι που προσευχόταν. Ο πατέρας της είναι άθεος, και η μητέρα της Μπαχάι. Μια οικογένεια από την εκκλησία μας τους επισκεπτόταν μια μέρα και τα παιδιά έδειξαν στη Βιάνα μερικά εικονογραφημένα βιβλία. Tης μίλησαν για το παιδικό πρόγραμμα στην εκκλησία. Η Βιάνα παρακάλεσε τη μαμά της να την πηγαίνει στην εκκλησία τις Κυριακές. Έρχονταν τακτικά και μου δίνονταν ευκαιρίες να κουβεντιάσω με τη μητέρα. Μου είπε, «Δεν είμαι Χριστιανή, αλλά της κόρης μου αρέσει πολύ να έρχεται σ’ αυτή την εκκλησία. Με ξυπνάει νωρίς κάθε Κυριακή λέγοντας, Ας πάμε εκκλησία, έτσι έρχομαι για χάρη της». Καθώς εξακολουθεί να έρχεται, η καρδιά της μαλακώνει και πίστη στον Ιησού αρχίζει να ανθίζει μέσα της. Πιστεύω ότι θα αναγεννηθεί σύντομα.
Συνήθως τα παιδιά αγκαλιάζουν με πίστη τον Κύριο γιατί μαθαίνουν από τους γονείς τους. Σ’ αυτή τη περίπτωση όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Τα παιδιά φέρνουν τους γονείς να ακούσουν το ευαγγέλιο. Τα παιδιά είναι πολύ πολύτιμα σε μας. Οι πρόσφυγες δεν ζητούν για τον εαυτό τους, ζητάνε πρώτα για τα παιδιά τους, ακόμα και αν οι γονείς θα πεινάνε. Έτσι προσπαθούμε να φροντίζουμε για τα παιδιά των προσφύγων και είμαστε ευγνώμονες σε σας που μας δίνετε τη δυνατότητα να δείξουμε την αγάπη του Ιησού σ’ αυτές τις πάμφτωχες ψυχές.
~.~
Η Εκκλησία μας παίρνει αρκετά γράμματα μέσω ταχυδρομείου. Αυτό το μήνα πήραμε ένα γράμμα από κάποιον που δεν περιμέναμε ποτέ να λάβουμε νέα του. Ήταν από ένα φυλακισμένο που είχε ζητήσει να του στείλουμε μια Καινή Διαθήκη. Toυ είχαμε στείλει και τη διάβασα σοβαρά. Μας έγραψε: «Πήρα τη διεύθυνσή σας από ένα φίλο σ’ άλλο τμήμα. Μου έκανε έκπληξη. Πρέπει να υπάρχουν και άλλοι Χριστιανοί στη φυλακή και μοιράζονται το ευαγγέλιο ο ένας με τον άλλο. Μας είπε ότι είναι καταδικασμένος σε πολυετή φυλάκιση σ’ αυτή τη φυλακή. Μας μίλησε για την οικογένειά του και για το δύσκολο περιβάλλον της φυλακής. Χρειάζονται ζεστά ρούχα. Χαιρόμαστε που μπορούμε να βοηθάμε αυτούς τους κατάδικους με τα χρήματα που μας στέλνετε. Ήταν μεγάλη ενθάρρυνση για μας να μάθουμε ότι οι σπόροι που σπείραμε καρποφορούν. Το γράμμα που μας έστειλε ο κατάδικος μας έδειξε ότι ο Θεός ανοίγει πολλές καρδιές στην φυλακή και αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πιο βαθιά το σχέδιο του Θεού για τη διακονία μας εκεί. Όπως μας μάθατε, ο Θεός θέλει να πλησιάσει εκείνους που αγωνίζονται με την αμαρτία τους περισσότερο απ’ ότι εκείνους που είναι θρήσκοι και πλούσιοι. Μας δίνει περισσότερη αγάπη και μεγαλύτερη επιθυμία να υπηρετούμε ανθρώπους που αναζητούν την Αλήθεια. Είμαστε πολύ ευγνώμονες για την οικονομική βοήθειά σας που μας επιτρέπει να ανακουφίζουμε αυτούς τους πονεμένους ανθρώπους με βιβλία και διάφορα υλικά πράγματα.
Βλέπουμε ότι ο Κύριος καλεί στον Εαυτό Του όχι μόνο τους φυλακισμένους αλλά και κάποια μέλη του προσωπικού. Πριν περίπου 4 χρόνια, επισκέφθηκα τη φυλακή για να ελεγχθεί η ταυτότητά μου. Mαζί με τον ελεγκτή ήταν και ένας υψηλόβαθμός αξιωματικός. Mε πήρε παράμερα και νόμιζα ότι είχε σκοπό να με συλλάβει. «Σε χαιρετώ, Ορχάν,» μου είπε, και έμεινα κατάπληκτος. Πώς ήξερε το όνομά μου; Τότε μου είπε χαμηλόφωνα ότι είχε παρακολουθήσει τα βίντεό μου στο διαδίκτυο και ήλπιζε μια μέρα να με επισκεφθεί. Γέμισα χαρά. Μου θύμιζε την επίσκεψη του Νικόδημου που ήρθε στον Ιησού τη νύχτα. Οι προσευχές σας παίζουν μεγάλο ρόλο. Ευχαριστώ πολύ.
Στο τελευταίο γράμμα μου μοιράστηκα μαζί σας νέα από την κατ’ οίκον εκκλησία στην Ακσαράι που αυξάνεται στην πίστη του Ιησού. Αυτή τη φορά σας στέλνω φωτογραφίες του Τσορούμ όπου οι αδελφοί μοιράζονται το ευαγγέλιο και δοξάζουν τον Θεό στη λατρεία τους. Ευχαριστούμε τον Θεό καθώς ακούμε άσματα δοξολογίας από Ιρακινούς, Ιρανούς, Σύρους και Τούρκους που μαζεύονται για να λατρεύουν τον Κύριο Ιησού. Ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας. Βλέπουμε την ανάγκη να ανοίξουμε μια ακόμα κατ’ οίκον εκκλησία στην Αμάσεια. Προσευχηθείτε μαζί μας.
Εδώ στη Σαμψούντα η εκκλησία πάει καλά. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερους εργάτες. Λόγω της πανδημίας δεν μαζευόμαστε συχνά, μόνο διαδικτυακά. Κάνουμε επισκέψεις στα σπίτια. Ας προσευχηθούμε να τελειώσει το λόκνταουν.
Οι πρόσφυγες ταλαιπωρούνται πολύ αυτό το καιρό. Δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο τους και αναγκάζονται να φύγουν από τα σπίτια τους. Μερικές φορές οι ιδιοκτήτες αναγκάζουν τις χήρες να γίνουν δεύτερη ή τρίτη σύζυγος. Στη κουλτούρα μας λέγεται «γάμος ιμάμ». Φυσικά οι Χριστιανές δεν δέχονται κάτι τέτοιο και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Αλλά κι άλλη βοήθεια θα χρειαστεί. Θα είμαστε ευγνώμονες για ό,τι μπορείτε να στείλετε.
Ο Θεός να σας ευλογήσει,
Ορχάν.
