Ο Κρυψώνας
Το Φεβρουάριο του 1994, μια πιστή Ολλανδέζα, η Μαριάν Νάϊχοφ πήγε να ζήσει στην Αλβανία. Έμεινε ένα διάστημα στα Τίρανα για να μάθει τη γλώσσα και τον Οκτώβρη μετακόμισε στο Gjirokastër. Aρχισε να κάνει Βιβλικές συμμελέτες για τις γυναίκες εκεί και σύντομα άρχισε να αντιλαμβάνεται τη σοβαρή και απελπιστική κατάσταση των ανύπαντρων Αλβανίδων που περίμεναν παιδί. Η Μαριάν άνοιξε ένα σπίτι με γεμάτη αγάπη ατμόσφαιρα για την προστασία αυτών των κοριτσιών με τα μωρά τους. Έμαθε πως στην Αλβανία εγκαταλείπονται μωρά στις κλινικές, κυρίως από ανύπαντρες μητέρες, και έτσι γεννήθηκε η ιδέα για ένα παιδικό ίδρυμα.
Τον Οκτώβρη του 1996, αγοράστηκε ένα σπίτι, και το Δεκέμβρη δημιουργήθηκε «Ο Κρυψώνας». Στις 15 Ιουνίου 1998, ολοκληρώθηκε το συμβόλαιο με την Αλβανική κυβέρνηση, και έφτασε το πρώτο μωρό, η Σάρα. Ήρθαν ολοένα και περισσότερα μωράκια και το Νοέμβρη 1999, άρχισαν να χτίζουν ένα καινούργιο σπίτι. Από την αρχή, σκοπός τους ήταν να είναι οικογένεια και όχι ίδρυμα.
Από το 1998 μέχρι το 2004, 9 παιδιά μεγάλωσαν στα δυο σπίτια του Κρυψώνα. Το Δεκέμβρη 2004, 2 παιδιά γύρισαν στη μητέρα τους και από το 2005, τα πρώτα παιδιά υιοθετήθηκαν. Συνολικά 32 παιδιά βοηθήθηκαν (Σεπτ. 2013) – πιστός ο Κύριος. Τέσσερα παιδιά (μερικές φορές ύστερα από 2 χρόνια, μερικές φορές ύστερα από 9 χρόνια) γύρισαν στη μητέρα τους. Ένα έχει παντρευτεί και 14 παιδιά έχουν υιοθετηθεί. Αν η βιολογική οικογένεια δεν κρατάει επαφή με το παιδί της, ο δικαστής αποφασίζει αν το παιδί πρέπει να υιοθετηθεί ή να μείνει στο Κρυψώνα.
Το παλιό σπίτι, που είναι πολύ όμορφο, χρησιμοποιείται τώρα για όποιο ή όποια έχει ανάγκη. Όλα αυτά τα χρόνια το σπίτι έχει ευλογηθεί με τη βοήθεια και την υποστήριξη πολλών φίλων σ’ όλο τον κόσμο, κυρίως όμως από την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στις 14 Ιανουαρίου, η Μαριάν, ύστερα από έναν αδυσώπητο αγώνα με το καρκίνο, έφυγε για να είναι με τον Κύριο που αγαπούσε και υπηρετούσε χρόνια. Είχα το προνόμιο να συναντήσω προσωπικά τη Μαριάνα μόνο μια φορά, αλλά ποτέ δε θα ξεχάσω το λαμπρό της χαμόγελο και την ξέχειλη αγάπη της για τον Κύριο και τις ψυχές που Εκείνος της εμπιστεύτηκε. Ξέρω ελάχιστες λεπτομέρειες για τη ζωή της ταπεινής Του δούλης και θα κλείσω με λίγα λόγια μιας συνεργάτιδας:
«Αντίο, αγαπημένη αδελφούλα. Για μένα ‘Ο Κρυψώνας’ ήταν το ορφανοτροφείο της Μαριάν. Είμαι ευγνώμων στον Θεό που είχα το προνόμιο να γνωρίσω μια θαυμάσια, γενναία, άγια γυναίκα σαν εσένα. Eυχαριστώ γιατί η Αλβανία – τα παιδιά, οι πιο ευάλωτοι - είχαν μια ειδική θέση στην καρδιά σου. Ευχαριστώ για τη κληρονομιά σου εδώ στον Κρυψώνα. Βρίσκω εκατομμύρια λόγους να πω ευχαριστώ. Αλλά κυρίως θέλω να πω ευχαριστώ για το υπέροχο παράδειγμά σου ως οπαδού του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, ως κόρης του Παντοδυνάμου Θεού. Θα σε θυμάμαι – όμορφη, δυναμική Ολλανδέζα μας - με το θαυμάσιο χαμόγελό σου, το καλό σου λόγο. Μαζί με όλες τις κυρίες εδώ στο Κρυψώνα, περιμέναμε με χαρά να σε συναντήσουμε αυτό το καλοκαίρι. Θα μας λείπεις πολύ, αγαπημένη μου αδελφή! Αντίο, καλή αντάμωση στον Ουρανό!»
